24 października 1929 r., po wieloletniej hossie, na amerykańskiej giełdzie wybuchła panika. W jej efekcie jednego dnia tamtejsze akcje odnotowały 30-procentowe straty. Tym samym świat finansów dotknęła największa w historii katastrofa i panika większa niż po wybuchu wojny.
Najważniejsze wydarzenia rozpoczęły się 24 października, w trakcie „Czarnego Czwartku”. Tego dnia nastąpił obrót prawie 13 milionami akcjami, które straciły blisko 1/3 swojej wartości. Była to jedna z największych liczb transakcji giełdowych dla USA. Wówczas J.P. Morgan i kilka innych banków próbowało ratować system bankowy przy użyciu własnych pieniędzy. Nie udało się.
W ciągu weekendu wielu inwestorów straciło wiarę w akcje i postanowiło je sprzedać. Gdy rynki ponownie otworzyły się w poniedziałek, tj. 28 października, nastąpiła kolejna rekordowa liczba transakcji akcjami. Wartość rynku akcji spadła o ponad 22%. Sytuacja pogorszyła się jeszcze po niesławnym „Czarnym Wtorku” – 29 października, kiedy sprzedano ponad 16 milionów akcji. Telegrafy nie nadążały rejestrować rosnących operacji. Tego dnia, amerykańska giełda straciła ostatecznie 14 mld dolarów, wartych wielokrotnie więcej niż dziś. Rosnącej paniki nie dało się opanować metodami ekonomicznymi.
Wielu historyków uważa, że paraliżu można było uniknąć, gdyby w czasach największej hossy nie chroniono gospodarki tak silnie przed mniejszymi kryzysami. Każdy spadek wywoływał wówczas strach i lęk wśród inwestorów i konsumentów. Krach na taką skalę wywołał katastrofę napędzaną czynnikami psychologicznymi. Ekonomiści uważają, że dziś nie grozi gospodarce podobna katastrofa. Wypracowano wiele mechanizmów obronnych, możliwe jest przewidywanie i prognozowanie wielu zjawisk.
Wielki krach na giełdzie nowojorskiej stał się początkiem ogólnoświatowego kryzysu ekonomicznego, który przeszedł do historii pod nazwą Wielkiego Kryzysu. Uznawany jest również za kryzys wiary w liberalną gospodarkę i drugi kryzys wartości demokratycznych. W Stanach Zjednoczonych bezrobocie sięgnęło 30%. Spadek produkcji przemysłowej dochodził w niektórych krajach do 50 proc., a wartość handlu światowego zmalała trzykrotnie. Historycy wskazują także, że następstwem kryzysu były silne ruchy nacjonalistyczne, zagrażające również Europie.
W 1933r. zanotowano poprawę sytuacji gospodarczej. Był to rok dojścia do władzy Adolfa Hitlera. Wartość akcji na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych wynosiła mniej niż 1/5 wartości ze szczytu z 1929 r. Świat zmierzał już do kolejnego kryzysu – II wojny światowej.
